এ

গাভৰু : এই বিহুৰে উৰুকা নিশামোৰ কলিজা পৰিছে কʼলাচিঠি দিম বুলি চিঠিও নিদিলাতুমি পৰদেশী হʼলা।যোৱাটো বিহুতে কথা যে দিছিলাহʼবা মোৰ […]

এই বʼহাগ জ্বলন্ত অৰুণ এই বʼহাগ দুৰন্ত তৰুণ। পুৰণি শত শতবʼহাগ মাহৰজহি-খহি যোৱামূল্যবোধৰমৈদাম খান্দি খান্দিহাড়বোৰ নিকা কৰিঅস্ত্ৰ সাজি সাজিলৈ নিশ্বাসকোনে

উত্তৰে পানী…এই পানীকি য়ে পানীদুৰ্ব্বিষহ পানী।।তৃষ্ণাৰ্ত্তৰ ই নহয়তো পানী। শুকান ধৰিত্ৰীৰ অশ্ৰুভৰানহয় ই আকূতিএই বানপানী।।এই পানী ত্ৰাসৰএই পানী বেজাৰৰএই পানী

এই পৃথিৱী এক ক্ৰীড়াঙ্গনক্ৰীড়া হʼল শান্তিৰ প্ৰাঙ্গণ। এই পৃথিৱী এক ক্ৰীড়াঙ্গন, ক্ৰীড়াঙ্গনযৌৱন যʼত আজি জ্যোৰ্তিম্ময়অসুস্থ এলাহক এফলীয়া কৰি (যʼত)জীৱনৰ গতি

কথা : জানকী,গাভৰু : ওঁডেকা : কিয় এই সংযমহীন আচৰণ?গাভৰু : কিয়?গীত : গাভৰু : এই ধুনীয়া গধূলি লগন সংযমহীন আচৰণ সমাজৰ

 এʼ ৰাধাচূড়াৰ ফুল গুজিৰাধাপুৰৰ ৰাধিকাচাহ-বাগিচাত ঝুমুৰ নাচিজুগ্‌নুক যাচে ফটিকা। সেই ফটিকা প্ৰেম ফটিকা(তাত) ভেজাল-তেজাল একো নাই।(ই) কৃষ্ণচূড়া ফুলৰ দৰে সঁচা

এʼ নৰ মনিচ যাবই লাগিব তইচকুলো মচি লৈ সবাৰো ভৰসা এৰি  এʼ নৰ মনিচ!সোণৰ জটাখাৰুত মামৰে ধৰিলেমামৰৰ বেচতো কেৱেচোন নলʼলেফুৰিলে কি

এʼ জীৱন নদীৰ কতনা মোহনাকোনটো দিশেনো ঘাটএʼ কʼতেনো পামগৈ মৰমেৰে ভৰাএষাৰি আপোন মাতে, মোৰ বান্ধ ঐচিনাই নিদিয়ানে বাট? সঁচা সোণৰ