কথা : এটি জাতিক জীয়াই ৰখাৰ সংগ্ৰামত যি সকলে তেজেৰে ইতিহাস লিখিলে তেওঁলোকলৈ মোৰ সশ্ৰদ্ধ প্ৰণাম : “শ্বহীদ প্ৰণামো তোমাক”
শ্বহীদ প্ৰণামো তোমাক
শ্বহীদ প্ৰণামো তোমাক
লুইতৰ পাৰৰে তুমি ডেকা লʼৰা
তুমিয়েতো বুকু পাতি দিলাঁ
ভাৰতীৰ নুমলী জীক বচাবলেʼ
তুমিয়েতো মৃত্যু বৰিলাঁ।
শ্বহীদ প্ৰণামো তোমাক, শ্বহীদ প্ৰণামো তোমাক।
বিংশ শতিকাৰ
অষ্টম দশকৰ
নতুন পুৰুষ অগণন
জাতিৰ স্বকীয়তা ৰাখিবলেʼ
অহিংসাৰে কৰা ৰণ
তুমিয়েতো দানৱীয় শক্তিক কিছু
যুক্তিৰ মৰ্ম শিকালাঁ
ভাৰতীৰ নুমলী জীক বচাবলেʼ
তুমিয়েতো মৃত্যু বৰিলাঁ। শ্বহীদ প্ৰণামো তোমাক …
তুমি শ্বহীদ হʼলা
তুমি সূৰ্য হʼলাঁ
যি অসমলেʼ প্ৰভাত আনিব
তুমি শ্বহীদ হʼলা
তুমি ধুমুহা হʼলা
যি বৰদৈচিলা হৈ ৰʼব
তুমি অনাগত সংগ্ৰামী সৈন্যৰ
আঁচনিৰ অস্ত্ৰ হʼলা।
ভাৰতীৰ নুমলী জীক বচাবলেʼ
তুমিয়েতো মৃত্যু বৰিলাঁ।
শ্বহীদ প্ৰণামো তোমাক …
তুমি প্ৰতি মাতৃৰ
প্ৰতি ভাগিনীৰ
প্ৰতি পিতৃৰে গৌৰৱ
তুমি ন্যায়ৰ গাণ্ডীৱধাৰী অৰ্জুন
পলাতক যত কৌৰৱ।
লুইতৰ বহমান পানীক তেজেৰে
অধিক বলীয়ান কৰিলাঁ
ভাৰতীৰ নুমলী জীক বচাবলেʼ
তুমিয়েতো মৃত্যু বৰিলাঁ।
শ্বহীদ প্ৰণামো তোমাক …
সৌভাগ্য আমাৰ
আমাৰ জীৱনত
তুমিয়ে জনম লভিলাঁ
দুৰ্ভাগ্য আমাৰ
আমাক জীয়াবলেʼ
অকালতে মৃত্যু বৰিলাঁ।
বিশ্বগতিৰ চক্ৰত লৱৰিও
মাতৃক আগুৰিলাঁ
ভাৰতীৰ নুমলী জীক বচাবলেʼ
তুমিয়েতো মৃত্যু বৰিলাঁ।
শ্বহীদ প্ৰণামো তোমাক..
শ্বহীদৰ ত্যাগ
আৰু ৰঙা ৰক্তক
যেয়ে দিব খোজে অপবাদ
আগ্নেয় মন্ত্ৰ উচ্চাৰি তাৰ
দেশে দিব নিতে প্ৰতিবাদ
কʼব: কুসুম কোমল চিত্তলোকত
মানৱ তন্ত্ৰ থাপিলাঁ
ভাৰতীৰ নুমলী জীক বচাবলেʼ
তুমিয়েতো মৃত্যু বৰিলাঁ।
শ্বহীদ প্ৰণামো তোমাক, শ্বহীদ প্ৰণামো তোমাক।।
ৰচনা কাল : ১৯৮৪